Moppies, hier hebben jullie toch geen bezwaar tegen?

Tessa is individueel begeleider bij Belle. Dit team helpt (ex-)sekswerkers en slachtoffers van mensenhandel. In haar blog schrijft zij over wat hij meemaakt op werk.

Plichtsgetrouw belt collega Anna de gemiste oproepen op onze algemene, mobiele lijn van het afgelopen weekend. Telefoontjes die plaatsvonden in de late uurtjes van zaterdagnacht zijn meestal geen serieuze aanmeldingen. Terugbellen op maandagochtend levert over het algemeen ongemakkelijke gesprekken. “U heeft om 4 uur ‘s ochtends hulpverlening gebeld, nee, we zijn geen escortservice. Oh oké, u leende uw telefoon uit aan een onbekende? Ja hoor, u ook een fijne dag.”

Stagiaire Sam en ik stappen in de stromende regen op onze fiets om de 72-jarige Sharona te bezoeken. Ze heeft enkele in volume toenemende berichten ingesproken omdat ze hulp nodig heeft om haar advertenties van Kinky te verwijderen. Nadat de gemeente op bezoek kwam in verband met klachten over illegale prostitutie vanuit haar flat, besefte ze dat dit geen goed plan was. Het lukt het Sharona maar niet om de advertenties te verwijderen. Ze heeft ze per ongeluk al opgewaardeerd, voorzien van een wazige foto van haar parkiet en op de advertentie van iemand anders gereageerd.

“He kutjes, wat leuk dat jullie er zijn!”, begroet ze ons hartelijk. Al bij een vorige ontmoeting werd mij duidelijk dat Sharona niet zo van kledingstukken houdt. En inderdaad, we zitten nog maar net of Sharona smijt met een theatraal gebaar haar badjas met tijgerprint van zich af. “Moppies, hier hebben jullie toch geen bezwaar tegen?”, roept ze met Utrechtse tongval. “Nee hoor”, antwoordt Sam met verrassend hoge stem. We verwijderen de bewuste advertenties en bewonderen de krijsende parkiet. Sharona is na het overlijden van haar man eenzaam geworden. Ze ontwikkelde agorafobie, oftewel pleinvrees. Mannen thuis ontvangen, deed ze voor het extra geld maar ook om zich minder eenzaam te voelen.

In Amersfoort hebben Diana en ik een ontmoeting met de afdeling Veiligheid, Toezicht en Handhaving (VTH). Zij nemen sinds kort enkele taken over van de politie en bezoeken geregeld de vergunde prostitutiesectoren. Zij willen leren van onze ervaring met sekswerkers en wij willen graag binnenkomen om bij de Amersfoortse clubs en privéhuizen. Als wij zelf aanbellen, worden we namelijk niet altijd met open armen ontvangen. Hopelijk hebben we aan de blauw geüniformeerde zijde van VTH een grotere kans om in gesprek te komen met de aanwezige dames. Na een uur komen we tot enkele zeer fijne samenwerkingsafspraken.

Intussen krijg ik via WhatsApp een filmpje van Julian waarin hij sjouwend met koffers, weekendtassen en vuilniszakken loopt. We zouden morgen zijn spullen ophalen bij zijn voormalige huisbaas. Deze man wilde niet alleen een financiële vergoeding voor de woonruimte, maar ook een seksuele. Hij regelde bovendien klanten voor Julian. Het verdiende geld ging voor het grootste deel naar de huisbaas. Julian was vandaag in de buurt en heeft zijn spullen opgehaald. Binnenkort kan hij terecht in Utrecht en kunnen we een start maken om zijn leven weer op te bouwen. Gezien de wachtlijsten bij begeleid wonen was het vinden van woonruimte een hele klus. Na wat creatief netwerken is Julian zowaar welkom in een reguliere woongroep.

De laatste uren van de werkdag besteden collega Diana en ik bij de dagopvang in Utrecht. Daar hebben we een intake met een jongedame van Pakistaanse
komaf. Sinds haar 18^e is ze, na een jeugd in gesloten instellingen, dakloos. Wat volgt, is een relaas over misbruik binnen de familie, mishandeling, gedwongen prostitutie en uiteindelijk het gevaar van eerwraak. Voor onderdak is ze afhankelijk van vreemden die aanbieden haar voor korte tijd in huis te nemen. Soms gaat dit goed, soms zijn de intenties van de aanbieder in kwestie minder nobel. De jongedame is getraumatiseerd en continu op haar hoede. Door dit alles heeft ze chronische hoofdpijn, nachtmerries en een softdrugsverslaving ontwikkeld. Het is een emotioneel en indrukwekkend gesprek. Wat kan een mens veel overlevingskracht bezitten! Gelukkig is het crisisbed van de Tussenvoorziening leeg. De komende nachten is ze veilig. We maken een plan, plegen nog wat telefoontjes naar Veilig Thuis, en maken een nieuwe afspraak voor de volgende dag.

Gelukkig kan ik mijn werkdag op een vrolijke manier afsluiten als ik via Whatsapp een foto van een  wimperextension diploma ontvang. Een zeer gemotiveerde cliënt zet hiermee haar eerste stappen naar een nieuwe carrière. Op de valreep zie ik nog wat hartjes en knuffels van Julian binnenkomen die opgelucht alle huisraad heelhuids bij een vriendin heeft weten te krijgen.

Nieuwsgierig geworden naar het werk van Belle: we zijn op zoek naar nieuwe collega’s. Bekijk hier de vacature.

Namen en andere herkenbare details zijn aangepast om privacy te waarborgen.